Onomástica de los neños abandonaos n’AsturiesUna muestra del sieglu XVIII

Resumen

L’oxetivu d’esti artículu ye dar cuenta del sistema de denominación de los neños abandonaos o «fayonos» d’Asturies. La peculiar situación social ya orixe –n’abondoses ocasiones escuru ya illexítimu– d’estos neños traduzse nunes menes concretes de denominación que se plasmen nos Libros de los Expósitos del Real Hospiciu d’Uviéu, institución encargada de la so acoyida y crianza dende l’añu 1752. Pa esti estudiu tomóse como referencia una muestra de neños abandonaos ente finales del añu 1784 y finales del añu 1786, correspondientes al Libro de los Expósitos númberu 15 (signatura 14012), conserváu güei nel Archivu Históricu d’Asturies. Faise, per un llau, un estudiu tipolóxicu de les cadenes antroponímiques d’identificación de los fayonos en función de la so estructura morfosintáctica y les posibles motivaciones de los nomes y, per otru llau, una breve caracterización de la variación llingüística nesti Libro de los Expósitos, poniendo especial enfotu nel contactu ente asturianu y castellanu.