O cerco á fortaleza de Vilaxoána toma e resistencia de dona Constanza de Castro e Fernán Ares despois de Pardo de Cela

Resumen

O día 3 de outubro do 1483, os nobres feudais o mariscal Pardo de Cela e o seu fillo, Xoán Núñez Pardo, foron degolados e soterrados na catedral mindoniense. Como consecuencia diso, a súa filla dona Constanza de Castro e o seu home, Fernán Ares de Saavedra, deciden tomar a torre fortaleza de Vilaxoán, chamada tamén Caldaloba (Cospeito-Vilalba), co gallo de derrotar ás tropas do reino de Castela e así recuperar o patrimonio de seu pai, que se lle confiscara ao ser axustizado. Despois dun longo asedio e resistencia, depoñen as armas porque dona Constanza feneceu e os outros defensores enfermaron pola inxestión da auga podre do alxibe. Interesantes, móstranse as negociacións do remate do asedio ao comparalas co final de Pardo de Cela, pois malia que ambos se rebelan contra os Reis Católicos, o termo é radicalmente distinto. Este feito vén a confirmar algunhas hipóteses da degolación de Pardo de Cela.